Wij kan mij op weg helpen?

De COVID-19 heeft mij als muzikant onzeker gemaakt. Zo vrij als een vogel, letterlijk. Of word ik er juist sterker van? Creativiteit is niet te plannen. Wie kan er met me sparren?

9 July 2020

meer Blog

Muziek, ICT, kookwinkel… het ligt allemaal niet erg dicht bij elkaar. Toch heb ik besloten om mijn leven op een aantal punten te veranderen.

Ik hou van het podium als dirigent en muzikant. Samen met anderen muziek maken en entertainen zit helemaal in mijn genen. Een paar jaar terug schreef ik hierover een prachtige blog ‘Een leven lang muziek maken‘. Niets leuker dan je creativiteit en emotie aan te spreken en uitdagingen aan te gaan om gave optredens te doen. Ik gebruik mijn MacBook’s en andere Apple apparaten in mijn creatieve proces en kan helemaal los gaan in de onbegrensde mogelijkheden van de techniek. Blaasmuziek combineren met de mogelijkheden van ‘muzieksoftware’. Nog leuker vind ik het om andere mensen te laten zien wat je eigenlijk allemaal kan met deze software. En om de mensen ermee te laten werken.

Als een vis in het water met organiseren

Laatst (voor corona) had ik een optreden met drie orkesten. De vraag kwam al snel om als regisseur dit optreden te gaan managen. Ik word daar gelukkig van: een concept plan omzetten naar de uitvoering zelf. Ik barst van de creatieve ideeën en het doorzettingsvermogen om daarvoor te gaan. En dan alle puntjes op de i krijgen en om voor mezelf de lat weer heel hoog te leggen. Niet alleen voor mezelf trouwens… En daar speelt techniek een grote rol in. Hoe hoger de druk wordt, hoe beter ik afwegingen kan maken en veel beslissingen kan nemen die impact hebben. Die beslissingen maak ik bespreekbaar, ook met degene die het liever niet willen horen. Daarin sta ik open voor kritiek. Graag zelfs, want dan leer ik weer. De kick zit hem dan in de complimenten die ik krijg. Een van mijn muzikanten appte me de zin “Een sterke en mooie eigenschap van jou vind ik hoe je anderen weet mee te nemen in je enthousiasme en liefde voor wat je doet. Volgens mij doe je alles met hart en ziel.” En daarna ook “oh ja: misschien is dit ook gelijk je valkuil”…

En toch weer die eeuwige twijfel over wat ik doe. Al jaren roep ik dat ik een kookwinkel wil of kleine bar met lekkere pinchos (Spaanse borrelhapjes). Of dat ik groenteboer wil worden nadat ik lang riep dat bakker zijn ook leuk is. Misschien wil ik wel gewoon graag met mensen omgaan en is dat de sleutel.

Mijn start als zelfstandige

Ik heb een roerige tijd achter de rug. In 2005 besloot ik om naast mijn baan als ‘ICT-er’ een eigen uitgeverij voor bladmuziek op te zetten. Het bouwen van een eigen database gedreven website was snel gedaan. Mijn eigen administratiepakket had ik heel snel gebouwd. Ik had immers het programmeren mezelf aangeleerd in de jaren ervoor. Tof om te zien hoe één klik op mijn website een complete factuur uit mijn printer doet rollen, de koper direct in een nieuwsbriefmodule zit en de bladmuziek gedrukt en wel klaar lag om in een enveloppe te gaan. De platenmaatschappij ontving aan het eind van het jaar een automatische e-mail met verkochte aantallen want daarover moet je royalties afdragen. Ook daarin was ik inmiddels een kenner geworden: wat mag wel en wat mag niet als je bladmuziek verkoopt? In 2010 ben ik helemaal voor mezelf begonnen naast het vak als ‘huisman’. Door het werken vanuit huis en de verenigingen in de avonduren kon ik mijn jongens zien opgroeien en veel mooie momenten beleven.

ICT

Mijn ICT ervaringen heb ik opgedaan in de jaren ervoor. Na mijn conservatorium besloot ik om de winkelautomatisering in te gaan. Na jaren in een supermarkt te hebben geholpen en deze winkel ook nog eens ‘te automatiseren’ kon ik aan de slag op het hoofdkantoor. Ik hielp zelfstandig ondernemers in hun automatiseringsslag van kassa tot boekhouding. Van fouten uit de software halen en ondersteunen bij winkelopeningen tot het leiden van een team servicedeskmedewerkers. Met de opkomst van het internet eind jaren ‘90 vond ik dat het tijd werd om de bereikbaarheid van de servicedesk te vergroten door een website te bouwen. Niet standaard HTML maar een ‘dynamische website’ op basis van ASP. Boeken gekocht en leren. Al snel had ik door wat de kracht van informatie was en hoe je op basis van XML prachtig gestructureerde informatie kon aanbieden. Nog ver voor Hyves had ik al een chatbox gebouwd en konden de muzikanten uit mijn band een foto ‘uploaden’ van een optreden en keek iedereen live mee.

Mooi product vs commerciële leugens

Begin 2000 heb ik nog een stap gemaakt binnen ICT-land en ging ik de lokale overheid adviseren bij het inzetten van ‘internet’ binnen hun organisaties. Hoe kunnen we inwoners beter van informatie voorzien en hoe passen we dit toe binnen een gemeente. Door mijn kennis als programmeur werd ik al snel de schakel tussen een opdrachtgever en het bedrijf. Een leuke en leerzame periode, maar ook een lastige. Mijn persoonlijkheid ging in de weg zitten: ik bouw liever een mooi product en pas nieuwe ontwikkelingen toe dan iets moois te beloven wat helemaal niet kan. Daar ging het wringen tussen mij en mijn ‘baas’. Steeds vaker merkte ik dat het commerciële belang boven een mooi eindproduct ging en daar ging ik serieus last van krijgen.

Een KVK nummer in drie dagen door Rob Stenders en Anouk

Tot het moment begin 2005 en Rob Stenders me belde om een arrangement van Girl te maken en die samen met een aantal ‘toeters’ live in de uitzending voor Anouk te komen spelen. Midden in de nacht heb ik in een uur tijd misschien wel mijn beste arrangement ooit gemaakt en zat ik de volgende ochtend met een koptelefoon op mijn hoofd en Anouk aan mijn rechterzijde tegenover Rob Stenders. Het optreden sloeg in als een bom en vanuit het niets hoor ik mezelf tegen Anouk zeggen: “Nou, nu samen dan maar?” En vijf minuten later stonden we opnieuw, maar nu samen, voor luisterend Nederland te spelen. De platenmaatschappij was volledig over de zeik: Anouk moest groot worden als rockbitch in Amerika en daar hielp een blaasorkest niet echt aan mee. Drie dagen later zat ik bij de Kamer van Koophandel en was mijn uitgeverij opgericht.

En nu 2020!

En nu, 16 jaar later, loop ik al weken lang met mijn ziel onder mijn arm. Er klopt iets niet meer, het voelt niet lekker. Oké, dit gevoel heb ik wel eens eerder gehad. Na mijn scheiding in 2018 moest er ook zo’n keuze gemaakt worden: kan je als alleenstaande leven van muziek? Iedere keer kwamen er weer leuke klussen voorbij en wist ik mezelf mee te nemen. Ook in deze periode van de coronacrisis heb ik mezelf kunnen bedruipen ondanks het wegvallen van ‘vast’ werk. Ik heb mezelf opengesteld als kennis-kliko voor ‘digitaal musicerend Nederland’. Ik heb dirigenten en besturen geholpen om online aan het werk te gaan en muzikanten blij gemaakt door ze thuis filmpjes te laten opnemen. Wederom complimenten over mijn aanpak en enthousiasme. Maar ik word gek van mezelf: het overkomt me allemaal en het zijn geen bewuste keuzes. Misschien is dat creativiteit, maar het maakt me ook onzeker. Onzeker over wat je kan, onzeker over wat je doet en wie je bent. Maar ook onzeker over inkomsten. Maar mag dat laatste nou leidend zijn in wat ik ga doen? Nee! Maar toch… Misschien heb ik uiteindelijk toch wel meer behoefte aan zekerheid dan ik denk. Misschien heb ik toch meer behoefte aan structuur dan ik denk. Misschien heb ik toch behoefte aan een goede coach die mij meeneemt en mijn kennis, kunde en enthousiasme met mij in kaart gaat brengen.

Kan jij mij helpen?

Wil jij me helpen?

Ik hoop dat deze blog duidelijk maakt wie ik ben. De meeste mensen die dit lezen kennen mij natuurlijk. Toch wil je vragen om eens mee te denken hoe ik de verdere stappen kan maken. Het gevoel om de muziek meer los te laten is heel vervelend en voelt als verliezen. Maar misschien levert het prachtig nieuw werk op. Een combinatie van alle mooie dingen die ik in me heb zitten. Het wil er alleen niet uitkomen. Ik sta open voor hints, tips, positieve en negatieve opmerkingen. Je mag ze hieronder per e-mail versturen of gewoon lekker op mijn Facebook zetten. Dan kan je ook zien wat anderen zeggen of vinden. Wil jij mij helpen?